Thursday 23 January 2014

Panggil aku Anom


Hehe…terdengar sindiran halus di cuping telinga kiriku ini…apalah buat entry pasal diri sendiri..Eh!ni blog aku!sukati aku la nak citer pasal aku ke apa ke…Bak kata orang Damansara sambil petik jari dan goncang kepala....whatever~~

Ilham untuk menulis entry ni datang lepas aku jumpa 2 buah novel yang tajuk lebih kurang macam ni la..Satu tu ‘Panggil Aku Kiah.’ Satu lagi ‘Panggil Aku…….’ Aku tak ingat plak namanya apa.Tapi moden sikit la…takde la old school macam nama Kiah.

Sekarang ni aku bukan nak buat novel ‘Panggil Aku Anom’ pulak Cuma rasa tertarik untuk bercerita tentang nama sendiri. My full name is Nor Farahanom. Farah tu arwah abah yang kasi. Dia teringin nak anak nama Farah katanya. Anom pula mak yang letak. Mak ambil daripada nama kawan dia, Datin Mahanum. Wah wah! Untung-untung dapat badi jadi Datin juge…

Sejak dari baby sampai aku sekolah rendah mak panggil aku Anom and abah pula panggil aku Farah. Masa kecik dulu dah biasa so tak rasa hairan. Tapi bila dah besar rasa pelik pulak. Tak seia sekata langsung parents aku ni.  Lepas aku sekolah menengah, abah tewas. Abah pun panggil aku Anom jugak. Biasa la, lelaki mestilah mengalah dengan perempuan kan.

Masa sokolah menengah dulu aku giler sangat dengan kpop(Korea), Jpop(Jepun) and Tpop(Taiwan) ni. Memang hardcore la…Aku start layan Kpop sejak 2006.Masa tu Kpop tak famous lagi kat Malaysia. Budak budak yang fanatic Kpop sekarang ni pun tak tahu lagi kpop tu apa agaknya. Sebab kebanyakan kawan kawan aku yang minat Kpop sekarang ni start kenal Kpop pun tahun 2009. Contohnya Bieyla. Bieyla start layan Kpop pun lepas dipengaruhi aku. Haha! Bangga pulak rasa.

Masa 2007, ada sebuah drama jepun tayang kat 8tv. Tajuknya ‘One Litre of Tear’. Giler bapak sedih drama ni. Tapi takdelah sedih sangat kot. Sebab aku sorang je yang menangis layan drama ni. Kalau tak silap aku drama tu tayang pukul 6 petang hari sabtu rasanya. So, aku selalu tertonggok betul-betul depan tv waktu tu. Kena datang awal sikit kat bilik tv semata mata untuk dapatkan port selesa menonton tv (aku dok hostel time tu). Ada satu babak dalam citer tu aku rasa sedih giler, so dengan tak sengaja aku menangis. Sedar- sedar je semua mata pandang aku time tu. Dah la dok depan sekali.

Watak utama dalam drama tu Aya. So aku pun start guna nama Aya tu jadi nickname aku. Sampaikan aku guna nama tu di alam maya. Fuh, bapak ayat aku. Nama FB aku dulu pun Aya, Saranghaeyo Aya. Sampaikan ada melekat jugak la orang panggil aku Aya. Tapi sekarang aku tak pakai nama tu dah. Walaubagaimanapun, nama Aya tu dah sebati dengan jiwa aku. Dah ku anggap bagai nama sendiri.E’eh! Poyonya saya….

So, kesimpulan yang dapat aku simpulkan di sini ialah….aku lagi suka kalau orang panggil aku anom sebab bunyinya lebih mesra and it sound cute right? Walaupon kesimpulan aku ni tak berapa nak link dengan bebelan kat atas. Haha... Kalau tak rapat sangat biasanya panggil Farah. Tapi aku tak kisah..panggil la apa apa pun asaikan jangan ‘hoi’. Okay tu je..bubye!



No comments:

Post a Comment